شهدای گمنام آرام بخش مادر شهیدان مفقود

انتظار واژه غریبی است اما این واژه غریب برای مادری که 27 سال چشم‌هایش را به جاده‌های کوهستانی و خاکی دوخته است، دیگر آشناست.
او سال‌هاست هر روز صبح کوچه‌های خاکی را آب و جارو می‌کند، خانه را مرتب نگه می‌‌دارد، غذای مورد علاقه فرزندانش را درست می‌کند و چشم را به جاده می‌دوزد تا عزیزان سفر کرده‌اش بازگردند.
ناله‌هایش بوی انتظار می‌دهد و قلبش در تپش دیدار است...